Saat sabahın dördüydü ben doğumumun başladığını fark ettiğimde. Hastaneye giderken yolda önce annemi aradım, doğuma, hastaneye gidiyoruz diye. Sonrasında ise doğum fotoğrafçısı arkadaşım Ayça Oğuş’u, zamanında yetişebilsin diye. İşin komiği bir elim karnımda bir elim sancı geldiğinde hastane yatağının kenarlarını ya da eşimin elini sıkarken Ayça yetişebilsin diye dua ediyordum içimden. Çünkü oğlumu kucağıma aldığım…
