Babalar Günün Kutlu Olsun Baba

Bu yazıyı Babalar Günü için Milliyet Cumartesi’de yazmıştım. Uzun zamandır yayınlamak istiyordum, ancak bir türlü fırsat olmamıştı. Buyrun, geç de olsa bir babalar günü yazısı…

BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN BABA!

Eğer bugün Milliyet Cumartesi’de bir köşeye sahipsem, bunda annem kadar babamın katkısı da büyük. Bana çocukluğumdan beri başarılı olmak için çok çalışmak gerektiğini öğütlediği gibi, bu konuda beni destekleyen, kazancının büyük bir kısmını benim ve kız kardeşimin eğitimi için harcayan bir baba benimkisi. İtiraf etmeliyim ki çıtası da biraz yüksek, öğle her şeyi kolay kolay beğenmez. Çocukken başarılı bir sınav sonucunu ya da karneyi paylaştığınızda çalışmanın, başarılı olmanın zaten görevimiz olduğunu söylerdi hep. Bana desteği (ve beklentisinin de yüksek olması) sayesinde iyi bir sporcu (tüm antrenmanlarıma ve maçlarıma beni götürüp getirmiştir kendisi) ve başarılı bir öğrenci olmanın yanı sıra, yine babamın beni yönlendirmesiyle iyi bir meslek sahibi de oldum. Anne olmadan önce bana sorsaydınız babamın – başta bir türlü bırakamadığı sigara içme alışkanlığı olmak üzere – bir sürü huyunu değiştirmek, daha farklı bir baba sahibi olmak istediğimi söyleyebilirdim. Ancak  anne olduktan sonra, senin etinden, kanından birinin sorumluluğunu aldığında ve ona yaşam boyunca destek olma yolunda adım attığında bu işin aslında hiç de kolay olmadığını anladım. İnsan istemeden de olsa çocuklarını korumak, onlara iyi bir eğitim imkanı sunmak ya da belirli değerlere sahip yetiştirmek için bazı kararlar almak ve bunları uygulamak zorunda kalıyormuş, bunu yaşayarak öğreniyorum. Bu nedenle babama hak verdiğim zamanların sayısı artıyor. Üstelik çocuk yetiştirmenin bir kitabı, kılavuzu ya da tek bir doğrusu da yok. Şimdi babam oğlumla oynarken babamda değiştirmek istediğim şeyler yerine, babamda beğendiğim ve oğlumun da sahip olmasını istediğim özelliklerine dikkat ediyorum. Bir erkek evlat sahibiyim. Belki o da günün birinde baba olacak. Oğlum da babam gibi vicdanlı bir baba olsun isterim, babam gibi farklı millet, din, dil, ırktan ve farklı fikirlere sahip olan insanlara karşı saygılı olsun, bunu ailesine de öğretsin isterim. Oğlum da babam gibi doğayı, hayvanları sevsin isterim (Babam saksıda domates, biber yetiştiriyor balkonunda, ona bir bahçe sunsan neler yapacak kim bilir). Babam gibi dürüst olsun, kimsenin hakkını yemesin isterim. Bu listeyi bir miktar daha uzatabilirim. Oğlum babamın bu davranışlarını, huylarını görsün ve ondan öğrensin diye babam hayatta ve sağlıklıyken oğlumla daha çok vakit geçirsin istiyorum – tabii önce sigarayı bırakması koşuluyla.  İnsan anne olunca, babası gözünde farklı bir yere geliyormuş, baba kız arasındaki o bağ daha da kuvvetleniyormuş, anne olunca ben de bunu öğrendim. Babalar Günün kutlu olsun baba! İyi ki benim babamsın!

Babalar Günü Bizim Evde Nasıl Geçecek? 

Anneler Günü ile ilgili yazımı okuyanınız varsa hatırlayacaktır, eşim “Sen benim annem değilsin ki, ben senin Anneler Günü’nü neden kutlayayım, hediye alayım? Bunları oğlun yapsın büyüyünce” diyerek o günü pas geçmişti. Ben de onun Babalar Günü’nü kutlarsam belki bu fikri değişir, önümüzdeki seneden itibaren Anneler Günü bizim evde de kutlanır diye düşünerek ona ne hediye alsam derdine düştüm. Bu hediye kişiye özel, biraz farklı olmalıydı elbette. Fikirlerimi sizinle de paylaşmak isterim:

–       Ailece güzel bir sabah kahvaltısı ya da brunch. İster evde, ister dışarda. Four Seasons Bosphorus- Aqua Restoran’ın Babalar Günü brunch’ı favorilerimden.

–       Ada gezisi. Büyükada ya da Heybeliada’da bir öğle yemeği, sonrasında fayton gezisi.

–       Etiler Happy Nest Çocuk Kulübü’nde yarın babalar ve çocuklar için özel olarak düzenlenecek Marangozhane Atölyesi’ne davet.

–   Doors Akademi’nin düzenlediği, minik şeflerin babalarıyla mutfağa girip ev yapımı hamburger ve fırında elma dilim patates yapacakları mutfak atölyesine bilet.

–     Hem babasının hem de oğlumun adının geçeceği, birlikte okumaktan keyif alacakları cikolatatadindakitaplar.com sitesindeki kişiye özel çocuk kitaplarından birini tasarlamak.

–   Son zamanlarda yaptığı aile çekimlerini beğenerek takip ettiğim fotoğrafçı Derya Turgut’tan (www.deryaturgut.com) Babalar Günü’ne özel bir aile çekimi.

–       Oğlumla oyun hamurları, parmak boyaları kullanarak Babalar Günü’ne özel, ömür boyu saklanacak bir resim yapmak.

–       Mutfağa girip akşam yemeği için puf böreği ile sevdiği kayısılı kaymaklı tatlıdan yapmak ve güzel bir sofra hazırlamak.

–       Çayını yudumlarken Pazar gazetelerini ve eklerini okuyabileceği, bunları yaparken uzandığı koltukta uyuyup kalabileceği 2-3 saat kesintisiz ve yalnız kafa dinleme zamanı tanımak.

Kimbilir, belki de bu listede saydıklarımdan hiç birini yapmam ve “Sen benim babam değilsin ki, senin Babalar Günü’nü de büyünce oğlun kutlasın” der, günü bu şekilde noktalarım, bakalım!