2014 ne ara geldi, geçti anlamadım. Hayatı bazen o kadar hızlı, koşturmaca içerisinde yaşıyoruz ki koca bir yılın bittiğine inanasım gelmiyor. 2015’i daha sakin geçirmeye karar verdim. Bunda yakın zamanda okuduğum, daha sade, doğal ve yavaş yaşamak üzerine bir kitabın da etkisi büyük. Yeni yıl gelmeden 2015’te yapmak istediklerime dair bir liste yaptım. Bu listede yer alan ve yapabildiğim her şeyi, zamanı geldiğinde köşemde de yazmayı ve paylaşmayı planlıyorum. Bu da benim motivasyonum olsun. Size de kendiniz için bir yeni yıl yapılacaklar listesi hazırlamanızı öneriyorum. 2015 sonunda birlikte değerlendiririz. Olmaz mı?
365 günde, her gün 1 kitap okuyacağım
- Önemli işlere öncelik. Bunu annemden öğrendim. Her gün kendime bugün şunları yapmam lazım diye bir liste hazırlıyorum ancak araya giren telefonlar, cevaplanması gereken mailler, tadilat için gelen usta, kargo firması, bir arkadaşımın uğraması vs. derken günlük planım bir anda değişiyor ve ben yapmak istediklerimin yarısını bile yapamadığım gibi, her şeyi yetiştirmek için oğlumla geçireceğim zamandan çalmaya başlıyorum. Yeni yılda, son dakika çıkan programlara hayır demeyi, işim varken çalan telefonlara bakmamayı ve ilgili kişiyi sonra aramayı, daha sonra cevaplayabileceğim mailleri hızlıca okuyup hemen yanıt vermemeyi öğreneceğim.
- Oğlumla yatmadan önce kitap okuma ritüelimiz olduğunu söylemiştim. 2015’te her gece yeni bir kitap okuma hayalim var. Bir yıl boyunca oğluma en azından 365 kitap okumuş olacağım. Elbette her gün okumak için gidip yeni kitap almayacağım. Çocuğu olan arkadaşlarımla kitap değiştirmeye karar verdik. Böylece çocuklarımız paylaşmayı ve arkadaşlarının eşyalarına iyi bakmayı, zarar vermemeyi de öğrenebilir.
İstanbul’u oğlumla keşfedeceğim
- Oğlumla birlikte çok seyahat etmeme rağmen, şehir içinde çok fazla gezmiyorduk. Ancak İstanbul trafiği ile barış imzalayarak 2015’te oğlumla en az ayda bir kere şehirde gezmeye ve farklı bir şey yapmaya karar verdim. Ocak ayında ilk önce Rahmi M. Koç Müzesi’ndeki minyatür bebekler ve bebek evlerinden oluşan koleksiyonun “Hayallerle Dolu Küçük Evler” isimli sergisini görmeye gideceğiz. Oğlum arabalara düşkün olduğundan elbette sonrasında Ford Model T başta olmak üzere pek çok klasik arabaya ev sahipliği yapan bölümü de ziyaret edeceğiz. Mart ayında ise Happy Nest’in çocuklu aileler için düzenlediği Pera Müzesi ve Balık Pazarı gezisine katılacağım. Baharda ise istediğim Heybeliada’da piknik.
- Emzirme dönemimiz, kolik yüzünden oğlumla tüm günü ve geceyi kucakta geçirdiğimiz zamanlar sona erdi. Büyüyünce geçer, diyorlardı, doğruymuş. Günlük hayatımız bir rutine girdiğine göre haftada bir geceyi ebeveyn gecesi ilan ediyorum. Anne baba, karı-koca olarak oğlumu anneanne ve dedesine bırakıp yemeğe, sinemaya gidebilir, arkadaşlarımızla buluşabilir ya da evde en sevdiğimiz diziyi izleyebiliriz. Sosyalleşmeye her anne babanın ihtiyacı var.
Bu yıl kesin spora başlıyorum
- Çocuklu arkadaşlarımla bu yıl daha sık buluşacağım. Bir yere gittiğimizde oğluma oraya dokunma, bunu elleme demekten çok hoşlanmadığım, dünyayı yeni yeni keşfeden ve her şeyin kendisine ilginç geldiği minik adamın hareketlerini sürekli kısıtlamak istemediğim için ev ziyaretleri yapmak istemiyordum pek. Ancak yakın zamanda 3 yaşında çocuğu olan kuzenime yaptığımız ev ziyareti bakış açımı değiştirdi. Çocuk olan evin düzeni de ona göre olduğu için daha rahat ediyor insan. Eğer yeteri kadar samimiyetiniz de varsa, çocuklar ortalığı biraz dağıtsa bile anlayış gösteriliyor. Bu sırada büyükler de biraz sohbet edip iyi vakit geçiriyor.
- Fransız annelere gıcığım. Hem 2-3 çocuk doğurup hem de nasıl bu kadar bakımlı ve formda olabiliyorlar bilemiyorum. 2015’te kendime zaman ayırmaya ve “doğum sonrası kilosu” olma özelliğini bırakalı çok olmuş fazlalıklarımla vedalaşmaya kararlıyım. Eğer tek başıma spor yapamayacaksam, oğlumla birlikte pilates ya da yoga deneyebilirim.
Beze ve emziğe elveda!
- Başucumda bekleyen ebeveynlik ve çocuk yetiştirme konulu kitapları okumayı bir süreliğine erteleyeceğim. Bu kitaplarda yazanları uygulamaya çalışırken, bir yandan da yanlış yaptığım şeylerin farkına varıp kendime kızarken anı kaçırıyorum. 2015’te oğlumun isteklerine kulak verip bir süre beni yönlendirmesine müsaade etmeyi deneyeceğim.
- 2015 bizim için bazı şeylerle vedalaşma yılı olacak. Bu sene bezi ve emziği bırakacağız. Bakalım neler yaşayacağız?
- Bu sene her sabah “Oğlumun da yiyebileceği ne yemek pişirsem?” diye düşünmek istemediğim için haftalık yemek listesi yapıp buzdolabının üzerine asacağım.
- Oğlumla zaman zaman farklı atölyelerin etkinliklerine gidiyoruz. Ancak hem yaşı küçük olduğu için hem de hala öğlen uykusu uyuma döneminde olduğumuz için bize uygun etkinlik saati bulmak pek de kolay olmuyor. Bu nedenle aylık eğitici aktivite kutularından birine üye olmaya karar verdim. Bu şekilde evde de eğlenceli zaman geçirebiliriz.
Not: Bu yazı 3 Ocak 2015 tarihli Milliyet Cumartesi ekinde yayınlanmıştır.
Bir cevap yazın